ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Ν.ΠΕΡΑΜΟΥ

ΤΟ 2^ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Ν.ΠΕΡΑΜΟΥ

Περίληψη

Αρχικός σκοπός της εργασίας αυτής ήταν η έρευνα γύρω από την ιστορία του 2^ου Δ.Σ.Ν. Περάμου. Η μικρή του, όμως, ιστορική διαδρομή (ιδρύθηκε το 2005), η στέγασή του κατά ένα μέρος στο παλαιό διδακτήριο, όπου στεγάζονταν μέχρι το 2005 το Δημοτικό Σχολείο Ν.Περάμου (έτος που χωρίστηκε σε 1^ο και 2^ο Δ.Σ.) και η πλούσια ιστορία (εκπαιδευτική και διοικητική) του Δημοτικού Σχολείου Ν. Περάμου, ως διδακτηρίου, δημιουργούν την ανάγκη μιας ολοκληρωμένης ιστορικής μελέτης. Ώς μέθοδος έρευνας χρησιμοποιήθηκε η έρευνα πεδίου. Μελετήσαμε φωτογραφικό υλικό παλαιότερων εποχών και πήραμε συνεντεύξεις από εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν στο σχολείο αυτό, καθώς και από κατοίκους της Ν.Περάμου. Χρησιμοποιήθηκε ακόμα αρχειακό υλικό και ιστοριογραφικές μελέτες γύρω από την ιστορία της περιοχής. Βρέθηκε και αξιοποιήθηκε πλούσιο υλικό γύρω από την καταγωγή και ιστορία των Περαμίων, τη λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου (κυρίως μέσα από τις συνεντεύξεις και το αρχείο του σχολείου), τους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν, το μαθητικό δυναμικό, το κοινωνικοϊστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτούργησε το σχολείο και το Νυκτερινό σχολείο. Εντυπωσιακά ήταν τα ευρήματα από αναφορές περί της αδυναμίας παρακολούθησης των μαθημάτων λόγω υποσιτισμού ή ασθενειών των μαθητών, όπως και ευρήματα γύρω από την μαθητική διαρροή. Το τελευταίο μέρος της έρευνας αναφέρεται στους λόγους ίδρυσης του 2^ου Δ.Σ.Ν. Περάμου, με μία σύντομη αναφορά στη λειτουργία του, μέχρι σήμερα. Ο αναγνώστης της έρευνας αυτής θα βρει σίγουρα πολλά κοινά σημεία με έρευνες για άλλα σχολεία της ευρύτερης περιοχής ως προς τη δομή του διδακτηρίου, τις εκπαιδευτικές πρακτικές, το γενικότερο κοινωνικό, οικονομικό, ηθικό και ιστορικό πλαίσιο. Υπάρχουν σίγουρα περιθώρια εμβάθυνσης της έρευνας, κυρίως ως προς την ίδρυση και κατασκευή του αρχικού διδακτηρίου, τα πρώτα έτη λειτουργίας του, καθώς και τους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν σ? αυτό.

Εισαγωγή

Το πέρασμα από το δημοτικό σχολείο έχει σημαδέψει τις μνήμες όλων μας. Περισσότερο ή λιγότερο ευχάριστες καταστάσεις, προσφιλή ή όχι πρόσωπα συμμαθητών και δασκάλων, γεγονότα από έναν κόσμο που είχε ως κέντρο τη μάθηση ,αποτελούν την πρώτη ύλη των αναμνήσεών μας. Δάσκαλος τώρα στο πρώτο μου σχολείο ,με μια πιο διερευνητική και διεισδυτική ματιά, κάνω μια προσπάθεια , με την παρούσα εργασία, μελέτης και συγγραφής της ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου Ν.Περάμου.

Μεθοδολογία της έρευνας

Α) Έρευνα πεδίου:

Φωτογραφίσεις εξωτερικών και εσωτερικών χώρων του σχολείου
Συνεντεύξεις κατοίκων της περιοχής και εκπαιδευτικών που υπηρέτησαν στο σχολειό της Ν. Περάμου

Β) Μελέτη αρχειακού υλικού:

Αρχεία που διατηρούνται στο σημερινό σχολείο
Αρχεία από την υπηρεσία «Γενικά Αρχεία του Κράτους»
Φωτογραφικό υλικό παλαιότερων ετών

Γ) Σχετική βιβλιογραφία

Παρουσίαση της έρευνας

3.1 Η εγκατάσταση των προσφύγων

Οι Περάμιοι πρόσφυγες αναγκάζονται να φύγουν το 1922 από την μητέρα πατρίδα, την Πέραμο της Κυζήκου, χερσονήσου της Προποντίδας και αφού αρχικά αποβιβάζονται με το πλοίο της Σωτηρίας στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης, συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει επιστροφή, από στεριάς, περνούν σε ομάδες μικρές στην ελεύθερη Ελλάδα και αρχές Οκτωβρίου συγκεντρώνονται στην Καβάλα ^ι. Μένουν σε σπίτια, αλλά κυρίως σε καπναποθήκες και δημόσια κτήρια. Για το μεγαλύτερο όμως μέρος των Περαμίων που ήταν αγρότες και αλιείς η Καβάλα δεν είναι ο καταλληλότερος τόπος και έτσι την άνοιξη του 1923 εγκαθίστανται στη σημερινή Νέα Πέραμο της Καβάλας (Σγουρίδης Γ.Α., 1968).

Η Νέα Πέραμος είναι το μεγαλύτερο και ευφορότερο από τα χωριά της περιοχής. Η θέση του επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλεονεκτική, γιατί βρίσκεται στον μυχό ενός φυσικού λιμανιού, του λιμένος Ελευθερών, όπως ονομάζεται, και που σχηματίζεται από την προέκταση της χερσονήσου της αρχαίας Οισύμης, η οποία καταλήγει στο ακρωτήριο Βρασίδας.

Πολλά είναι τα προβλήματα κατά τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προσφύγων (ελονοσία, κακές σχέσεις με τους εντόπιους κατοίκους κ.ά.). Τελικά, όμως, καταφέρνουν να ριζώσουν ².

3.2 Το πρώτο σχολείο.

«Εδώ που είναι η κοινότητα ήταν σχολείο?»

Το πρώτο σχολείο των προσφύγων φαίνεται να λειτούργησε σε ένα κτίσμα δύο αιθουσών, επί της οδού Φιλίππου. Σύμφωνα με μαρτυρία του κ. Νικόλαου Μπαρέτα, κατοίκου της Νέας Περάμου και μαθητή εκείνης της εποχής, λειτούργησε ως διθέσιο με 120 μαθητές περίπου. Στο ίδιο κτίσμα, μετά το 1928 λειτούργησε η Κοινότητα Ν. Περάμου. Επικαλύψεις και επεκτάσεις στο παλαιό κτίσμα δεν έχουν αφήσει σήμερα ίχνη του σχολείου εκείνου.

3.3. Το «νέο» Δημοτικό Σχολείο

Σύμφωνα με την αναφορά του κ. Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου, κατοίκου Νέας Περάμου (γεννηθέντα το έτος 1913 ), το αρχικό κτήριο οικοδομήθηκε το 1927 «από Ηπειρώτες πετράδες».

Υλικό: πέτρα, ξύλο
Διαστάσεις: 10 μ. Χ 30 μ.
Διαστάσεις αιθουσών ³:

? Μήκος: 8 μ.

? Πλάτος: 6 μ.

? Ύψος: 5 μ.

¹ Δες παράρτημα Εικόνα 1

²Δες παράρτημα Εικόνες 2, 3, 4

³Δες παράρτημα Εικόνες 5 & 6

Αριθμός αιθουσών:

? αρχικά 3

? προστέθηκε 1 αίθουσα και 1 γραφείο το 1959.

Από τις διαστάσεις καταλαβαίνουμε ότι το κτήριο χτίστηκε κατά τις ανάγκες και τα πρότυπα της εποχής εκείνης, δηλαδή, κτήρια που τηρούσαν τους κανόνες υγιεινής με ψηλές, ευάερες και ευήλιες αίθουσες.

Σύμφωνα με την μαρτυρία της κα. Μέντα Δήμητρας, Διευθύντριας του Σχολείου από το 1959 ως το 1987 και γεννηθείσας το έτος 1932, «?Το σχολείο⁴ήταν τριθέσιο, με πέτρα κτισμένο. Τα πατώματα ήταν ξύλινα. Στην κατοχή οι Βούλγαροι έβαζαν μέσα τα άλογά τους? τα σανίδια ήταν τρύπια. Πατούσαν τα άλογα (των Βουλγάρων) και ήταν τρύπια. Είχε ένα κτήμα το σχολείο, το φυτέψαμε αμπέλι, έκανε σταφύλια, τα σταφύλια πήγαιναν πάρα πολύ καλά, τα βγάζαμε στη δημοπρασία, παίρναμε λεφτά? με βοήθησε και η Σχολική Εφορεία. ?Με τα χρήματα εκείνα φτιάξαμε το σχολείο, έβαλα τα αλουμίνια που υπάρχουν μέχρι τώρα, έκανα αποξήλωση πατωμάτων και βάλαμε γκρο μπετόν και μωσαϊκό, κάναμε τέταρτη αίθουσα από τη δεξιά πλευρά και κάναμε και συσσίτιο. Κάναμε γάλα, τα έστελνε η ΟΥΝΤΡΑ αυτά? το δίναμε στα παιδιά το πρωί, κάναμε και τζάκι και καζάνι, κάναμε πάγκους, πιάτα, πιρούνια, κουτάλια που αγόρασε ο Σύλλογος Γονέων. ?Σκουπίζαμε το σχολείο μόνοι μας. Έφερναν από ένα ξύλο τα παιδιά και ανάβαμε τις σόμπες?».

3.4 Ο μαθητικός πληθυσμός

Σχολικό έτος	Αριθμός μαθητών/τριών	Σχολικό έτος	Αριθμός μαθητών/τριών
1947-1948	216	1966-1967	108
1948-1949	226	1967-1968	108
1949-1950	214	1968-1969	111
1950-1951	200	1969-1970	126
1951-1952	192	1970-1971	120
1952-1953	185	1971-1972	127
1953-1954	198	1972-1973	122
1954-1955	202	1973-1974	135
1955-1956	201	1974-1975	137
1956-1957	208	1975-1976	131
1957-1958	196	1976-1977	128
1958-1959	194	1977-1978	162
1959-1960	180	1978-1979	163
1960-1961	156	1979-1980	173
1961-1962	157	1980-1981	166
1962-1963	145	1981-1982	191
1963-1964	138	1982-1983	208
1964-1965	136	1983-1984	217
1965-1966	109	1984-1985	216

⁴Δες παράρτημα εικόνα 7

Πίνακας αποτελεσμάτων Γενικού Ελέγχου του σχολικού έτους 1947-1948 ⁵

Τάξις	ΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ			ΕΞΕΤΑΣΘΕΝΤΕΣ			ΠΡΟΑΧΘΕΝΤΕΣ			ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΝΤΕΣ
Τάξις	Αρ.	Θηλ	Σύν	Αρ.	Θηλ	Σύν	Αρ.	Θηλ.	Σύν	Αρ	Θηλ	Σύν
Α΄	33	29	62	33	29	62	17	20	37	16	9	25
Β΄	34	20	54	33	19	52	28	15	43	5	4	9
Γ΄	25	19	44	22	19	41	19	15	34	3	4	7
Δ΄	23	7	30	22	6	28	22	6	28	–	–	–
Ε΄	14	7	21	13	6	19	11	6	17	2	–	2
ΣΤ΄	2	3	5	1	2	3	1	2	3	–	–	–
Γ.Συν.	131	85	216	124	81	205	98	64	162	26	17	43

Τάξις	ΔΙΕΤΕΙΣΕΞΕΤΑΣΘΕΝΤΕΣ			ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ			ΔΙΑΚΟΨΑΝΤΕΣ ΛΟΓΩ: ΘΑΝΑΤΟΥ ΝΟΣΟΥ ΑΛΛΗΣ ΑΙΤΙΑΣ
Τάξις	Αρ	Θηλ	Σύν	Αρ	Θηλ	Σύν		Αρ	Θηλ	Σύν
Α΄	16	13	29	–	–	–		–	–	–
Β΄	7	4	11	1	1	2		–	–	–
Γ΄	6	1	7	1	–	1		2	–	2
Δ΄	–	–	–	–	–	–		1	1	2
Ε΄	2	1	3	–	–	–		1	1	2
ΣΤ΄	–	–	–	–	–	–		1	1	2
Γ.Σύν.	31	19	50	2	1	3		5	3	8

Στα πλαίσια της προφορικής μαρτυρίας της κα. Γωνιάδου Αικατερίνης (κατοίκου της Νέας Περάμου και τέως μαθήτριας του σχολείου), αποδίδονται κάποιες πιθανές αιτίες των προαναφερθέντων φαινομένων. «?Τότε ήταν δύσκολα τα χρόνια. Τα σταματούσαν και οι ίδιοι οι γονείς. Κοίταζε ο άνθρωπος, ο οικογενειάρχης να επιβιώσει. Τώρα σου λέει και αν δε μάθει γράμματα δε θα ζήσουμε; Δούλευαν για μια βούκα ψωμί οι άνθρωποι. Δούλευαν για να ζήσουνε. Σπέρνανε μια πατάτα, ένα κρεμμύδι, ένα φασόλι μέσα στα χωράφια, για να ζήσουνε. Ήταν δύσκολα τα χρόνια τότε? Δε δίναν σημασία. Ε, έλεγε η δασκάλα: ΄΄Δεν πέρασες, δε διάβασες΄΄. Ενημέρωνε και τον γονιό: ΄΄Δε διάβασε, δε θα τον περάσω, θα τον αφήσω στάσιμο΄΄?».Μελετώντας κανείς τον πρώτο από τους 2 παραπάνω πίνακες, αντιλαμβάνεται τη φθίνουσα πορεία των μαθητών/τριών που εγράφησαν στο σχολείο κυρίως μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 60?. Αντίστοιχα, εντυπωσιακό είναι και το γεγονός της διαρροής των μαθητών από τάξη σε τάξη. Χαρακτηριστικά, στον αμέσως παραπάνω πίνακα διαπιστώνουμε ότι ενώ στην Α? τάξη εγράφησαν 62 μαθητές/τριες, στη ΣΤ? τάξη εγράφησαν μόλις 5. Παράλληλα αντλούμε στοιχεία για τα μεγάλα ποσοστά στασιμότητας των παιδιών. Αυτά τα ευρήματα προφανώς μας πληροφορούν για τη δυσκολία ολοκλήρωσης της φοίτησης των παιδιών στο Δημοτικό Σχολείο κατά τα μεταπολεμικά χρόνια.

⁵Δες αυθεντικό πίνακα αποτελεσμάτων στο παράρτημα, Εικόνα 8.

Η κα. Γωνιάδου καταλήγει ότι οι σημαντικότερες αιτίες για τις οποίες έμεναν συχνά οι μαθητές/τριες στην ίδια τάξη ήταν τα ατομικά βιολογικά χαρακτηριστικά πολλών παιδιών που τα καθιστούσαν αδύναμα, το γεγονός της «αδιαφορίας» των γονέων, καθώς και η δυσχερής οικονομική κατάσταση αυτών. Παράλληλα, διαπιστώνει μία ακόμη αιτία των χαμηλών επιδόσεων και της συνεπαγόμενης συχνής στασιμότητας των παιδιών, που σχετίζεται με την έλλειψη παραστάσεων των παιδιών της εποχής: «Εκείνα τα χρόνια δεν είχαμε ούτε τηλεοράσεις. Εμείς ζήσαμε σε κοιμισμένα χρόνια. Ακούγαμε το ράδιο και? ακούγαμε το γραμμόφωνο και? λέγαμε τώρα μέσα εδώ χωράει ένας άνθρωπος και βγαίνει η φωνή; Σκέψου τώρα? έτσι λέγαμε ναι. Έτσι το μυαλό μας ήταν τότε. Σα σταματημένα! Αφού δεν υπήρχε ούτε ρεύμα. Βράδιαζε ο Θεός τη μέρα? ανάβαμε την γκαζόλαμπα? περιορισμένα χρόνια».

3.5 Η λειτουργικότητα και το εκπαιδευτικό δυναμικό του Δημοτικού Σχολείου

Σε αντιστοιχία με τα παραπάνω σχόλια, διαπιστώνουμε από τον πίνακα που ακολουθεί ότι τη μείωση του μαθητικού πληθυσμού ακολούθησε και η μείωση του αριθμού των υπηρετούντων εκπαιδευτικών στα αντίστοιχα σχολικά έτη.

Σχολικό έτος	Αριθμός υπηρετούντων εκπαιδευτικών
1955	3
1956	3
1957	3
1958	4
1960	4
1961	4
1962	4
1963	4
1964	3
1970	3
1971	3
1972	3
1974	3
1976	4
1979	4
1980	5
1981	6
1983	6
1987	7

Εκπαιδευτικοί που υπηρέτησαν στο Δημοτικό Σχολείο Νέας Περάμου:

Σποτίδης Υπάτιος – Αριστείδης Αμανατίδης Κώστας

Αλεπίδου Μαρία Παπαδάκης Αθανάσιος Πουρσαϊτίδου Ελένη

Μέντα Δήμητρα Λεμπιδάκης Εμμανουήλ Ομηρίδου Αναστασία

Κοψαχείλης Αλέκος Μοσχάκης – Σαμοθράκης –

Παναγιωτόπουλος Π. Κατιρτζίδης Δημήτρης Φλώρος Ιωάννης

Κλής Ιωάννης Πασβάντη Ελένη Τζαμτζή Ελπίδα

Πολίδου Ευαγγελία Παρτσαλίδης Κώστας Φυντάνης Αθανάσιος

Ψυχιός Στέλιος Κυριακούδης Στέλιος Χαλκίδης Γρηγόριος

Ψελλάκης Εμμανουήλ Τσιμηρίκας Αθανάσιος

Ματίδης Ιωάννης Ιορδανίδης Ιωάννης

3.6 Το ηθικό και θρησκευτικό πλαίσιο της εποχής και το ζήτημα της πειθαρχίας

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα λεγόμενα της κα. Γωνιάδου, σχετικά με το φαινόμενο της κυριαρχίας θεμάτων πατριδογνωσίας, θρησκείας και χρηστότητας στα περιεχόμενα των μαθημάτων, αλλά και των υπόλοιπων δραστηριοτήτων του σχολείου: «? Ναι υπήρχε αυτή η πειθαρχία, ο έλεγχος. Υπήρχε αυστηρότητα στα σχολεία και για θέματα πατρίδος, μας μαθαίνανε να αγαπάμε την πατρίδα, να σεβόμαστε τη σημαία?». Σημαντικότερα στοιχεία αντλούμε από πρακτικά συνεδριάσεων, είτε της Σχολικής Εφορείας, είτε του διδακτικού προσωπικού, τα οποία μας πληροφορούν ότι το περιεχόμενο των βιβλίων («Πατριδογνωσία», «Βασιλεία εν Ελλάδι», «Ευαγγέλιον» κ.λπ.) και των υλικών για τα οποία ενέκριναν κάθε φορά δαπάνες ήταν κυρίως σχετικό με την πατρίδα ή τη Θρησκεία. ⁶

Άξιο προσοχής συνιστά και το ζήτημα της πειθαρχίας των παιδιών στο σχολικό πλαίσιο. Η μαρτυρία της κα. Γωνιάδου φανερώνει την κωμικοτραγικότητα ορισμένων περιστατικών που συνέβαιναν στο σχολείο, στα οποία, ασφαλώς, κάθε αντίδραση από την πλευρά των μαθητών/τριών ήταν απαγορευμένη. «Μια μέρα θυμάμαι κάναμε το μάθημα της Γεωμετρίας και δεν ηξέραμε να πούμε το τρίγωνο της Γεωμετρίας, πώς να το προφέρουμε σωστά. Δεν άρεσε στη δασκάλα. Κανείς δεν το ?λεγε, όπως ήθελε να το ακούσει. Λέμε θα το πει ο Τουρούτογλου (προφανώς ο καλύτερος μαθητής της τάξης) και θα μας ξελασπώσει. Δεν το λέει ούτε ο Τουρούτογλου σωστά? όλοι κάτω στο υπόγειο, όλη η τάξη. Όλοι μας κατέβασε κάτω στα συσσίτια τιμωρία. Μας κατεβάζει εκεί, μας κλείδωσε μέσα και έφυγε ! Εμείς τώρα μέσα, ε μερικά κορίτσια άρχισαν να κλαψουρίζουν, τα αγόρια γελούσαν. Μεσημέρι ε κανένα παιδί δεν πήγε στο σπίτι. Ούτε που ήρθε κανάς γονιός να ρωτήσει τα παιδιά μας, δεν ήρθαν στο σπίτι, γιατί δε σχόλασαν; Άρχισε να σουρουπώνει, βράδιασε, ηλιοβασίλεμα, τότε ήρθε και μας άνοιξε η δασκάλα και πήγαμε στα σπίτια μας? ΄΄προς γνώσιν και συμμόρφωσιν΄΄, για να μάθετε λέει να είστε σωστά παιδιά?». Με τη σειρά της η κα.Μέντα ισχυρίστηκε τα εξής: ««?ήμουν λίγο αυστηρή, αλλά έκανε καλό τα χρόνια εκείνα, γιατί, όταν ήρθα, τα παιδιά ήταν πιο ψηλά και από εμένα. Έμεναν στάσιμα?έφευγαν από το σχολείο, για να αρραβωνιαστούν και να παντρευτούν (!)?».

3.7 Το πρόβλημα της υγείας των μαθητών/τριών

Σχετικά με την υγιεινή των παιδιών η κα. Γωνιάδου κατέθεσε: «Από αρρώστιες?έβλεπες τα παιδιά ?να, οι μύξες έτρεχαν στα σχολεία , μυξιάρικα μερικά, ε μερικά αμέλιτα, δεν ήταν και οι μάνες νοικοκυρές να τα συμμαζέψουν. Άλλα μπαλωμένα, άλλα τρύπια παντελονάκια φορούσαν, άλλα?». Σε αυτό το σημείο θα ήταν σημαντικό να παραθέσουμε απόσπασμα της Έκθεσης του Διευθυντή για την κατάσταση της υγείας των μαθητών το σχολικό έτος 1953-54: «Η οικονομική κατάσταση των κατοίκων επέδρασε και στην υγεία των μαθητών. Οι περισσότεροι από τους μαθητές μας υποσιτίζονται, είναι αδύνατοι και χλωμοί, πολλοί δε από αυτούς πάσχουν από αδενοπάθεια. Είναι πολύ ευαίσθητοι στα κρυολογήματα και κατά τη διάρκεια του χειμώνα σημείωσαν απουσίες?».

⁶ Δες παράρτημα Εικόνα 10

Κατανοώντας τη δυσχερή κατάσταση της υγείας των περισσότερων μαθητών/τριών, το σχολείο φρόντιζε να οργανώνει καθημερινό συσσίτιο. Η κα. Γωνιάδου μας ενημέρωσε ως εξής: «Εγώ θυμάμαι στο σχολείο μας έκαναν καζάνι γάλα. Κάθε πρωί πηγαίναμε με ένα κατσαρολάκι μας έβαζε γάλα και μας έδιναν και ένα κομμάτι κασέρι. Το ?στελνε αυτό η Αμερική για ενίσχυση στα Ελληνόπουλα. Από το σπίτι παίρναμε ψωμί, γιατί τότε όλα τα σπίτια σχεδόν ζυμώνανε. Κάθε πρωί αυτό ήταν. Το πρωινό μας το παίρναμε στο σχολείο».

3.8 Το Νυκτερινό Σχολείο

Το Νυκτερινό Σχολείο ιδρύθηκε και λειτούργησε από το 1954-1971. Στεγάστηκε σε αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου Ν. Περάμου και σκοπός του ήταν η απόκτηση απολυτηρίου Δημοτικού Σχολείου από μεγαλύτερους σε ηλικία μαθητές/τριες (όχι πάνω από 20 ετών). Σημαντικό είναι το γεγονός ότι στο σχολείο αυτό θεωρούνταν ότι φοιτούσαν μαθητές «ανεπίδεκτοι μαθήσεως και πνευματικώς καθυστερημένοι». ⁷

3.9 Ο κλήρος του Σχολείου

Σύμφωνα με την μαρτυρία της κα. Μέντα Δήμητρας ο κλήρος του σχολείου αποτελούνταν από 12 στρέμματα πλησίον του οικισμού της Ν. Περάμου και 1,4 στρέμματα στην τοποθεσία Γέλτεπε.

3.10 Η ίδρυση του 2^ου Δημοτικού Σχολείο Ν. Περάμου

Η αναγκαιότητα ίδρυσης του 2^ου Δημοτικού Σχολείου προέκυψε λόγω της ραγδαίας αύξησης του αριθμού των μαθητών/τριών μετά το 2000, όπως φαίνεται και από τον παρακάτω πίνακα:

Σχολικό έτος	Αριθμός μαθητών
2000-2001	202
2001-2002	227
2002-2003	233
2003-2004	255
2004-2005	272

Ιδρύεται, επομένως, με το ΦΕΚ 945/8-7-2007/τ.Β? και συστεγάζεται με το 1ο Δημοτικό Σχολείο σε αίθουσες του παλαιού κτηρίου, σε αίθουσες της προσθήκης που έγινε σε αυτό, σε λυόμενες αίθουσες και σε μισθωμένο ιδιωτικό κτίσμα.

Το νέο μας σχολείο

Από τον Οκτώβριο του 2014 το σχολείο μας στεγάζεται στο νέο διδακτήριο επί της οδού Μητροπολίτου Αμβροσίου και Νίκης στο συνοικισμό ΚΟΡΕΛΚΟ,το οποίο αποτελεί κόσμημα για ολόκληρη την περιοχή μας.

Βιβλιογραφία

Γενικός Έλεγχος του Δημοτικού Σχολείου Ν. Περάμου σχολικών ετών 1954-55 έως 1962-63 και αντίστοιχο Μαθητολόγιο.
Γενικός Έλεγχος του Δημοτικού Σχολείου Ν. Περάμου σχολικών ετών 1947-48 έως 1949-50 και αντίστοιχο Μαθητολόγιο.
Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο Δημοτικού Σχολείου Ν. Περάμου, Κουτί 2, Α.Β.Ε: 654, Α.Ε.Ε: ΕΚΠ 62-01, Σ.Α.Ε: 9.
Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο Δημοτικού Σχολείου Ν. Περάμου, Κουτί 2, Α.Β.Ε: 654, Α.Ε.Ε: ΕΚΠ 62-01, Σ.Α.Ε: 15.
Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο: Επιθ/ση Δημ. Εκπ/σης Β? Εκπ. Περιφ., Κουτί 2, Α.Β.Ε: 396, Α.Ε.Ε: ΔΙΟΙΚ 79-01, Σ.Α.Ε: 272.
Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο: Επιθ/ση Δημ. Εκπ/σης Β? Εκπ. Περιφ., Κουτί 2, Α.Β.Ε: 396, Α.Ε.Ε: ΔΙΟΙΚ 79-01, Σ.Α.Ε: 288.
Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο: Επιθ/ση Δημ. Εκπ/σης Β? Εκπ. Περιφ., Κουτί 2, Α.Β.Ε: 396, Α.Ε.Ε: ΔΙΟΙΚ 79-01, Σ.Α.Ε: 269/271.
Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο: Επιθ/ση Δημ. Εκπ/σης Β? Εκπ. Περιφ., Κουτί 2, Α.Β.Ε: 396, Α.Ε.Ε: ΔΙΟΙΚ 79-01, Σ.Α.Ε: 263.
Μιχαηλίδου, Ε., (2013), (αδημοσίευτη εργασία), «Το σχολείο και ο μαθητικός πληθυσμός κατά τη δεκαετία 1947-1957, μελέτη περίπτωσης Δημοτικό Σχολείο Νέας Περάμου», Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Ρουδομέτωφ, Νικ., (2008), «1^ο Αντάμωμα Περαμιωτών -Άγνωστες σελίδες ιστορίας της Ν.Περάμου», Καβάλα.
Σγουρίδης, Α.Ε., (1968), «Η Πέραμος της Κυζίκου», αυτοέκδοση
Συνέντευξη από την κα. Γωνιάδου Κατίνα του Ιωάννου, γεννηθείσα το έτος 1947, όπως δόθηκε στους: Μιχαηλίδη Παντελή και Μιχαηλίδου Ελένη στις 29/12/12. Βαθμός συγγένειας με τη συνεντευξιαζόμενη: μηδενικός.
Συνέντευξη από την κα. Μέντα Δήμητρα, γεννηθείσα το 1932, όπως δόθηκε στον Μιχαηλίδη Παντελή στις 5/06/13. Βαθμός συγγένειας με τη συνεντευξιαζόμενη: μηδενικός.
Συνέντευξη από τον κ. Μπαρέτα Νικόλαο